Denkt u vaak aan (uw) dood? Wat maakt je het meest bang? Moet ik met kinderen praten over de dood? We wenden ons tot onze lezers met deze moeilijke vragen. We hopen dat de resultaten van de studie die we samen met Tiburon Research hebben uitgevoerd, u zal helpen uw positie over dit moeilijke onderwerp te verduidelijken.
Velen van ons beweren dat ze niet bang zijn om te sterven, hoewel we in ons laatste uur de voorkeur zouden geven om ergens anders te zijn … we hopen dat de antwoorden op de vragen die we deelnemers aan het onderzoek hebben gesteld, u zullen helpen onze positie te verduidelijken.
Alle -Russische enquête op volgorde van psychologieën werd uitgevoerd door Tiburon Research op 26-30 augustus 2013. Het werd bijgewoond door 1000 mensen van 18-60 jaar.
Vraag 1: Denkt u aan de dood?
- Heel vaak 7%
- Vaak 27%
- Een totaal van positieve antwoorden 34%
- Zelden 57%
- Nooit 8%
- Totaal negatieve antwoorden 65%
- Geen antwoord 1%
Nee, we denken niet bijzonder aan haar – meer dan twee -de -derde van ons zeggen. Vrouwen (41%) reflecteren op haar vaker mannen (26%), en degenen die ouder zijn dan 55 jaar oud, gedachten over de dood lastig vallen zoals 25-jarigen (35%). Niet iedereen is regelmatig in de tempel, waar veel denken aan de ledematen van het aardse leven, maar op tv worden we veel echte en fictieve sterfgevallen getoond. Is de onzorgvuldigheid van de oorzaak of kracht van de Geest, maar de Russen worden niet gekenmerkt door pijnlijke bezorgdheid over de dood. “We willen alleen aan het goede denken,” verklaart de cialis kopen psychotherapeut Alexander Badhen, “en escapisme manifesteert zich hierin, het verlangen om te ontsnappen van de echte wereld naar de wereld van illusies. Het vermijden van gedachten van de dood geeft de angst om echt te leven. Om jezelf kwetsbare, onvolmaakte, stervelingen te accepteren, betekent besluiten om een echt leven te leiden zonder het te vervangen door Erzans ”.
Vraag 2: Als u zou kunnen kiezen, zou u liever ..
- Om plotseling te meten, die u geen tijd zult hebben om 67% te realiseren
- Om te meten, waarvan de benadering kan worden gevoeld en ervoor kan worden voorbereid 18%
- Geen antwoord 15%
- Slechts 100%
De meesten van ons in onze ziel zijn het eens met Woody Allen: ‘Ik ben niet bang om te sterven. Ik wil gewoon niet tegelijkertijd aanwezig zijn “*. Bovendien zijn er geen mensen meer die zich willen voorbereiden op deze geweldige bijeenkomst door de jaren heen. “De keuze voor plotselinge dood is niet verrassend”, zegt Alexander Badhen. – Dit is de wereldtrend: een moderne persoon moet gezond zijn, sporten, alles bijhouden, altijd jong zijn en op een dag (onmiddellijk) om zo jong te sterven – gemakkelijk en zonder lijden “. “Het is moeilijk en eng dat je je kunt voorbereiden op de dood”, voegt de psychoanalyticus Svetlana Fedorova toe. – dan denken we na over hoe we leven, wat we hebben gemist en nooit zullen doen. Op dergelijke momenten ervaren we zeer sterke angst, die soms een persoon vernietigt en zich zelfs kan ontwikkelen tot een nerveuze stoornis “.
* W. Allen “Get Even” (Anthology, 2011).
Vraag 3: Wat in de eerste plaats je bang maakt in het idee van je dood?
- Afscheid met geliefden 45%
- Lijden en pijn 21%
- Niet -bestaan 18%
- Gods hof 5%
- Andere 4%
- Geen antwoord 7%
- Slechts 100%
Maar waar zijn we echt bang voor? Afscheid van geliefden, lijden, niet -zijn – veel meer dan een vreselijke beproeving. “Hoe zij (kinderen, ouders, familieleden) zonder ons zullen leven?” – Deze gedachte stoort zowel mannen als vrouwen. Maar angst neemt af met de leeftijd (48% van de 18-24-jarigen en 39% van de ouder dan 55 jaar), maar de angst voor pijn wordt toeneemt (18% 18-24-jarigen en 26% van de oudere generatie ) wordt bewezen. Dat het is, de “leeftijd” toename van egoïsme of nederigheid vóór de onvermijdelijkheid? Opgemerkt moet worden dat angst voor niet -bestaan bij mannen meer uitgesproken is (22%) dan bij vrouwen (14%), en mogelijk lijden, integendeel, vrouwen sterker (24%versus 18%). Bijvoorbeeld, “alles” noemde de “andere” enquête als “een ander”; “opening”; “Heb geen tijd om iets te doen” of “heb geen tijd om” leven “te voelen.
Vraag 4: Moet ik met kinderen praten over de dood?
- Ja 49%
- Nee 30%
- Ik ken 21% niet
- Slechts 100%
Bijna 50% van de vrouwen en mannen zijn er zeker van dat het nodig is om dit te doen, 30% is het hier niet mee eens. Het aandeel van degenen die ‘ja’ hebben beantwoord, bereikt 60% in een groep van 55 tot 60 jaar – dit is het tijdperk waarin hun eigen kinderen al zijn gegroeid en de toekomst van kleinkinderen opwindt. “Kinderen hebben gesprekken nodig over wat hen zorgen baart”, zegt Alexander Badhen. -Het is belangrijk voor hen om hun angst te delen met een van de volwassenen, om de integriteit van de wereld te herstellen, die wordt geschonden door de dood van zijn grootvader of afscheid van de kat. Het is belangrijk om met kinderen te praten en te zeggen dat het kind begrijpt: wat hij van nature ervaart; De dood is onderdeel van het leven, de wereld is zo geregeld “. Op verschillende leeftijden met kinderen moeten we anders spreken, voegt Svetlana Fedorova toe: “Zoek naar korte eenvoudige antwoorden die overeenkomen met de vragen, om dramatische details te voorkomen. Sommige kinderen zijn klaar om slechts 8-12 jaar over dit onderwerp te praten. Ze horen misschien gewoon geen volwassene, of het gesprek wordt een psychologisch trauma voor hen. Tot 5 jaar beschouwen kinderen in de regel de dood van tijdelijk en omkeerbaar – de helden van sprookjes komen tenslotte vaak tot leven. Tussen de 5e en 9 jaar ontstaat er een bewustzijn van de ledematen van het leven, maar ze begrijpen nog steeds niet dat ze ook zullen sterven. Kinderen streven ernaar hun dood al in de adolescentie te begrijpen “.
Wie wil het eeuwige leven?
Ondanks al zijn duidelijke onvermijdelijkheid, neemt de dood ons weinig. Wij zijn sereen: slechts 4% van de deelnemers aan onze enquête is bang eigen doel, Hoewel het niet bekend is welk aandeel degenen zijn die er serieus en diep over nadenken. We zien op een compleet andere manier Het verlies van geliefden. Angst ervoor werd erkend door 48% van de mannen en vrouwen. En zeker de absolute meerderheid – 67% – wenste zichzelf “als de dood, dan instant”, Zonder fysieke pijn en pijnlijke gedachten over de jaren leefden.
Het is nieuwsgierig dat de enquête in relatie tot het leven na de dood ons bijna even verdeelde. Dus, 42% gelooft in Onsterfelijkheid van de ziel, Nieuwe vormen van leven, reïncarnatie, ontmoeting met geliefden en God. En 49% bang Onbekend, die ons ‘daar’ wacht, zich in stof wenden. En toch, ondanks al onze angsten die verband houden met de dood, zou slechts 9% van ons willen Leef voor altijd. De meeste (64%) zijn het ermee eens met de tijd die door hen door de natuur wordt vrijgegeven*.
* Volgens een enquête uitgevoerd door het Levada Center op 20-23 januari 2012. Zie voor meer informatie. Op de website Levada.ru